ถ้าวันนึงฉันเดินจากไป ขอให้รู้ไว้ฉันทำเต็มที่แล้ว
ไม่มีใครอย ากเริ่มต้นใหม่บ่อยๆ เราต่างเรียนรู้ ว่าความสัมพันธ์มีวันที่ดี
และวันที่ไม่ดี …ต่างต้องใช้ความอดทน ปรับตัวเข้าหากัน
แรกรัก ก็มองไม่เห็นอุปสรรคใดๆ ทั้งสิ้น
ความสัมพันธ์ ที่เคยคิดว่าร่วมกันสร้างมาอย่ างดิบดี เมื่อมาถึงจุดหนึ่งกลับไม่มีความสุขอีกต่อไป
เพราะ กลายเป็นเราที่ถูกให้ความสำคัญน้อยลงทุกที
เมื่อมาถึงขั้นนี้ก็ถึงเวลานั่งทบทวนตัวเองแล้ว ว่าจะอยู่ต่อ เพื่อรออีกฝ่ายหมดใจ หรือเลือกที่จะ “จบความสัมพันธ์”
ก้าวออกไป เพื่อเพิ่มคุณค่าให้กับตัวเรา เลิกคิดเข้าข้างตัวเอง
ไม่ใช่เรื่องผิด ที่จะมองโลกแง่บวกและคิดเข้าข้างตัวเอง แต่หากการคิดเข้าข้างตัวเองนั้น
ทำให้เราจมอยู่กับชีวิต ที่ไม่มีคุณค่า ก็ ป่ ว ย การจะสานต่อ
เราอาจรู้สึกอย ากให้โอกาส อย ากให้ใครคนนั้น นึกถึงวันดีๆ ที่เราเคยมีร่วมกัน แต่ให้ลองไตร่ตรองให้ดี
ว่าการให้โอกาสของเรา มันนานเกินไปแล้วหรือเปล่า และดูพฤติกรรมของเขา ว่าสมควรได้รับโอกาสนั้นมั้ย
เด็ดเดี่ยวแค่ไหน อยู่ที่ใจ ไม่มีใคร จะคิดถึงเราได้ดีเท่ากับตัวเราเองอีกแล้ว เพราะใจ เป็นตัวกำหนดพฤติกรรมทุกอย่ าง
ดังนั้น จึงเป็นเราเอง ที่จะเลือกเดินออกมาจากจุดที่ไม่ได้มีความสุขอีกต่อไป
หรือเลือกอยู่กับอดีต ที่ไม่ได้ให้ความสุขกับเราอีกแล้ว
อย่าปล่อย ให้ความรู้สึกควบคุมชีวิต ในวันที่ เ จ็ บ จนชาขอให้มองโลกตามความเป็นจริง
คุณยังมีชีวิต มีลมหายใจ และ ทุกสิ่งทุกอย่ างนั้นคุณเป็นเจ้าของ
ถึงเวลาแล้ว ที่จะเลือกสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับตัวเอง ให้ความ เ จ็ บ ป ว ด เป็นครูของเรา
เพราะ มีชีวิต จึงยัง เ จ็ บ ปว ด และเพราะ เ จ็ บ ปว ด เราจึงได้เห็นความงดงามของสิ่งที่ตรงข้ามกันอย่ างความรัก
ลองชั่งน้ำหนัก ความรู้สึกดูว่าทุกวันนี้
ความ เ จ็ บ ป ว ด อยู่ในระดับที่มากกว่า ความรักความเข้าใจหรือเปล่า
หากมากเกินไปก็ถอยออกมา ไม่จำเป็นต้องโทษตัวเอง และวันเวลาที่เสียไป
แต่ขอให้ขอบคุณความ เ จ็ บ ป ว ด เพราะ มันทำให้เราเปลี่ยนแปลงและเติบโตขึ้น
ที่มา yimlamun